Cakap kasarnya, encik boleh simpan sahaja lah simpati encik dalam kocek seluar encik yang kosong itu. Saya percaya ramai lagi wanita single, konon-single dan single-again di luar sana berminat dengan harta kekayaan yang encik warwarkan. Simpati itu, kalau encik nak bagi makan ayam belakang rumah pun bagus juga. Macam dedak. Saya tak berminat dengan kasihan-kasihan encik.
.
Cakap kasarnya, walaupun nampak lembut, saya ini berhati batu. Berumah pun dalam Mukim Batu, sebelah Mukim Segambut. Jadi kalau encik nak ketuk, pastikan dulu tukul encik tu tak lembik macam alasan encik nak menolong saya sambil mintak saya belanja beli baju sukan encik yang tiga ratus tu, padahal saya baru bayar upah encik tiga ribu. Itu pun harga kawan-nak-tolong-kawan konon.
.
Cakap kasarnya, saya ni tak bodoh. Sebab tu encik dapat apa yang encik berhak sahaja. Upah yang saya bagi encik tu pun kira mewah lah. Konon upah kawan-kawan. Kawan yang ikhlas tak macam encik. Tangan kanan menolong, tangan kiri hulur invoice. Kerja belum selesai dah mintak bonus. Encik ingat saya ni Kementerian Kebajikan Masyarakat ye? Saya tulus ikhlas nak berurusniaga dengan encik dan terus bayar upah encik walaupun kerja belum mula. Itupun tak ada Terima Kasih. Malah…
.
Cakap kasarnya, encik itu cakap tak serupa bikin. Dalam pada encik nasihatkan saya bahawa, “Dalam sepuluh lelaki, sembilan adalah penyamun.” rupanya encik lah bapak kepada kesembilan-sembilan penyamun itu tadi. Hanya kerana saya tak dapat tolong belikan ganti telefon encik yang hilang kerana saya kesempitan wang, encik lari dengan RM300 saya yang encik mintak pinjam nak beli baju sukan encik itu tadi ya! Hina nya sifat dan sikap encik yang kononnya arkitek hebat itu.
.
Tapi cakap kasarnya, saya ini tak kudis pun dengan RM300 yang encik hutang saya tu. Kegiatan mari mewarna bulanan saya di Okairi Great Eastern Mall pun dah RM380. Tak apa lah encik. Saya halal beghalal sajalah RM300 untuk orang seperti encik. Sudahlah tahu saya ini a single-mom anak dua yang tiada pendapatan tetap. Lagi nak mintak saya dahulu kan tiga ribu ringgit buat mengganti telefon encik yang hilang. Saya ni business mengajar bahasa je encik, bukan potong emas berlian. Encik Habib pun tak setuju kalau dia tau.
.
Dan cakap kasarnya, bila encik tidak lagi menghubungi saya sebagai rakan niaga, saya pun lega. Rupanya encik ini begitu orangnya. Saya sangka kita boleh memperpanjangkan rezeki berniaga masing-masing dengan kejujuran dan keikhlasan. Rupanya encik cuma hendak mempergunakan sikap pemurah saya untuk kepentingan peribadi encik. Bila saya bolayan permintaan encik, putus hubungan niaga kita. Begitu ya?
Semoga Tuhan lindungi saya dari Pirate of The Seremban seperti encik. Biarlah saya berniaga dengan Encik Merong Mahawangsa pula besok lusa walaupun beliau suka benar berlenggeng begitu. Mungkin bila saya sudah tak tahan melihat beliau tak berbaju begitu akan saya belikan beliau baju Nike. Itu pun kalau encik bayar hutang encik yang RM300 itu lah. Kalau tidak, encik lelaki, beliau pun lelaki, pandai-pandai lah cari baju.
.
.
.
.
.
berlenggeng = topless
.
.
Haa, haa, haa…dalam dunia orang macam ni memang ramai. Bapak penyamun…nasib tu je dia sempat samun. Dia blah bukan sebab marah tak dapat lebih, tapi dah nampak macam bukan jenis senang kena samun. Good on ya, babe!
Eee.. ada org camni kaaa?? Geram pulak I membaca, kalau I bukan sahaja secara kasar, secara halus, tajam, tumpul, hitam, putih akan I kerjakan… Kalaulah boleh didedahkan pembohongan orang-orang sebegini terasa aman dunia… Apalagi Nid? Mari sep-sep.. ;D