Lu nak cakap pasal susah, lu pandang belakang dulu lah beb. Apa benda dalam hidup lu yang susah? Memang lah mak bapak lu bukan orang kaya, tapi berapa banyak orang kaya yang sediakala kaya? Kebanyakannya pun asalnya susah jugak. Tapi yang membezakan orang susah dengan orang senang ialah usaha dan syukur.
.
Bila susah sikit, lu tak mau. Lu kira nak senang aja. Lu lari. Lu pilih jalan senang. Lu ingat selamanya lu boleh senang ke? Lu belajar pandai, sekolah tinggi, lu pikir lah sendiri. Orang lain yang dah senang sekarang, semuanya sebab dulu diorang pun susah jugak. Lu ingat senang ke nak senang? Jalan-jalan terpijak harta karun, jalan-jalan terpijak duit sekepuk.
.
Gua tau lu banyak rancangan nak senang. Gua tau susahnya lu nak senang. Lu ingat gua tak pernah susah ke? Lu ingat gua senang hari ni sebab gua dah ditakdirkan hidup senang ke? Lu ingat sekarang gua dah senang, gua sentiasa senang ke? Lu ingat gua tak ada susah ke? Beras gua turun dari langit macam hujan, sayur tumbuh sendiri dalam peti ais, ayam ikan daging semua mintak David Copperfield ke?
.
Gua nampak senang sebab gua tak pernah mengeluh gua susah. Kalau gua mengeluh pun, lu ingat ada orang nak tolong ke? Tambah-tambah orang yang menyampah tengok gua senang sebab diorang rasa diorang patut senang macam gua. Gua nangis bila gua susah lu ingat ada orang tau ke? Ada orang nak kesian ke? Orang kutuk lagi ada. Padan muka gua.
.
Sebab tu gua menyampah tengok lu mengeluh susah. Sebab tu gua rasa lu tak senang-senang. Sebab masa senang tu datang, lu tak sebut pun. Tapi masa susah, macam lah Tuhan tu langsung tak pernah kasi lu senang. Kalau masa senang pun lu tak reti bersyukur, apatah lagi masa lu susah. Gua jamin lu menyumpah-nyumpah. Lu bengang bila tak ada orang tolong. Terutamanya gua ni yang lu anggap sentiasa senang. Gua kedekut, gua berkira. Apa yang gua dah kasi selama hari ni ada lu kira ke beb?
.
Macam ni lah, gua kasi lu tau satu rahsia ok. Kalau lu nak senang, sebenarnya senang aja. Lu tak boleh kedekut. Masa lu ada, lu kena kongsi apa yang lu ada. Lu tak boleh makan sorang. Tuhan, kalau dia nak uji lu… selalunya bukan masa susah. Tapi masa lu senang. Dia nak tengok, lu kongsi tak kesenangan lu tu dengan orang yang pernah kongsi kesenangan dia dengan lu. Terutamanya Mak bapak lu, kawan-kawan lu yang banyak tolong lu.
.
Pendek kata, senang cerita… kalau lu ada hutang, bila lu ada duit, lu bayar lah oi. Entahkan orang yang kasi lu pinjam pun ada hutang dia sendiri jugak. Dia pun mau bayar hutang dia. Dia ada duit, lu mintak tolong, dia tolong lu. Masa lu ada duit, lu diam-diam je ke? Masa nak pinjam dulu macam-macam janji lu buat, siap dengan plan skim bayar-balik bulan-bulan ok. Bila lu dah dapat duit, tiba-tiba lu buat macam orang hilang ingatan pulak. Lu apa hal beb?
.
.
Nid…memang ini lah yang biasa terjadi dalam kehidupan…
Ayat ” susah senang diharungi bersama ” sudah payah nak wujud lagi…
Masa senang, kawan keliling pinggang tapi masa susah seorangpun tak sanggup nak datang….
Gua setuju dengan komen lu Aida. Lu pun entahkan pernah mengalami apa yang gua alami. Gua doakan lu dengan gua dijauhkan lah daripada sikap tak bersyukur. Gua ingatkan lu, lu ingatkan gua. Okay beb? Lu okay, gua okay. 🙂